O okrętach podwodnych w Szczecinie
Polska zamierza kupić trzy okręty podwodne, wyposażone w pociski rakietowe manewrujące średniego zasięgu. Na placu boju pozostaje w dalszym ciągu trzech potencjalnych oferentów: francuski DCNS, niemiecki TKMS i szwedzki SAAB. Który zostanie wybrany do dalszych negocjacji, okaże się prawdopodobnie pod koniec roku – zapewnił podczas odbywającej się 27 marca w Szczecinie międzynarodowej konferencji organizowanej w ramach Safety Forum Michał Jach Przewodniczący Sejmowej Komisji ON.
Wśród ponad około 90 uczestników Konferencji organizowanej prze think tank Nobilis Media we współpracy z Sejmem znaleźli się parlamentarzyści członkowie Sejmowej Komisji Obrony Narodowej Michał Jach i Leszek Dobrzyński, wiceprzewodniczący Sejmowej Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej Krzysztof Zaremba , poseł Sylwester Chruszcz z Komisji Infrastruktury , wiceminister Dariusz Gwizdała zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego , Inspektor Marynarki Wojennej kontradmirał Mirosław Mordel , a także dowódca 8 FOW komandor Krzysztof Zdonek. Obecni byli ró1)nież przedstawiciele polskiego jak i zachodniego przemysłu stoczniowego. W konferencji wziął również udział wiceprezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej Adam Lesiński.
Już kilka lat temu zapadła polityczna decyzja, że Polska – za kwotę 10-12 mld zł – chce mieć trzy nowoczesne konwencjonalne okręty podwodne, uzbrojone w wyrzutnie rakietowe. W ich budowę ma być zaangażowany polski przemysł. – Okręty podwodne, które zamierzamy kupić, muszą być wyposażone w pociski rakietowe manewrujące średniego zasięgu podkreślał poseł Michał Jach, przewodniczący sejmowej Komisji Obrony Narodowej, współorganizującej spotkanie.
Francuski proponuje swoje pociski, natomiast w przypadku niemieckiego lub szwedzkiego musi być zgoda Stanów Zjednoczonych na dostarczenie Tomahawków. Dodał, że Marynarka Wojenna, jeśli chodzi o ten rodzaj uzbrojenia, wymaga szybkich decyzji. Zastrzegł, że polskie stocznie są w małym stopniu przygotowane do takiej produkcji, ale z pomocą oferentów można w nich zbudować nowe ciągi technologiczne i wyszkolić specjalistów. Najpierw jednak Ministerstwo Obrony Narodowej musi podjąć decyzję o wyborze firmy, a następnie wynegocjować z nią odpowiednie warunki.
